Domine Quo Vadis (Rzym) Domine Quo Vadis. (Rzym) Kościółek, a właściwie kaplica, która powstała na miejscu spotkania Św. Piotra z Chrystusem. We wnętrzu znajduje się kopia odcisku stóp Jezusa w kamieniu (oryginał znajduje się w leżącym nieco dalej przy Via Appia Antica kościele Św. Sebastiana - w kaplicy po prawej stronie).
Po prawej stronie od wejścia znajduje się kaplica Venuti, kaplica Cibo, uważana za jedną z najpiękniejszych kaplic w Rzymie, w ołtarzu znajduje się obraz Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej pędzla Carlo Maratta, kaplica Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej i kaplica – ołtarz św. Katarzyny, w krzyżownicy
Sebastiana jest kościół, cerkiew, bazylika, kościół katolicki, catacombs (en) zlokalizowaną/ym w Rzym Katakumby i Kościół Św. Sebastiana - Rzym na mapie Mapa tworzona przez takich jak ty!
Najbardziej godna uwagi jest XVIII-wieczna kaplica św. Jana Chrzciciela (Capela de São João Baptista), projektu Nicoli Salvi i Luigiego Vanvitelli, zbudowana w Rzymie z wielu kamieni szlachetnych, a następnie przetransportowana w częściach i przebudowana w São Roque. Wówczas uważano ją za najdroższą kaplicę w Europie.
W Rzymie oprócz Bazyliki św. Piotra na Watykanie znajduje się jeszcze inna wspaniała bazylika, jedna z czterech zwanych: wielką, wzniesiona na grobie św. Pawła Apostoła i poświęcona w 324 r. przez papieża Sylwestra I. Należy ona do najstarszych rzymskich kościołów. Użyty w jej nazwie zwrot „za murami” nawiązuje do jej położenia za murami obronnymi Rzymu, czyli Murami
Św. Jan Paweł II leży w Bazylice św. Piotra. Grób Jana Pawła II w bazylice św. Piotra, znajdujący się w kaplicy św. Sebastiana, obok kaplicy ze słynną Pietą Michała Anioła, jest celem licznych pielgrzymek. Odprawiane są msze święte, często modlą się grupy wiernych z Polski. Kaplica św. Sebastiana nie jest pierwszym
Basilica Papale di Santa Maria Maggiore, ang. Basilica of Saint Mary Major) znana jest również pod innymi nazwami, np.: Matki Boskiej Śnieżnej ( Santa Maria della Neve ), Matki Bożej przy Żłóbku ( Santa Maria ad Presepe) czy po prostu jako bazylika liberiańska. Adres: Piazza di S. Maria Maggiore, 42, 00100 Rzym, Włochy.
Zostały przywiezione z Jerozolimy do Rzymu w 326 r. przez św. Helenę, matkę Konstantyna. Zgodnie z legendą pochodzą z pałacu Poncjusza Piłata i po nich wchodził Jezus Chrystus. Kaplica San Lorenzo, w której obecnie mieszczą się schody została zbudowana w XVI wieku na polecenie Sykstusa V. Obecnie pokryte są drewnianą okładziną
Na Piazza della Minerva, za Panteonem, stoi ukochany marmurowy słoń Berniniego, później używany jako baza dla małego egipskiego obelisku z VI wieku pne. Adres: Piazza della Minerva 42, Rzym. 10. San Clemente. Jeden z najstarszych i najpiękniejszych kościołów w Rzymie, San Clemente, został zbudowany przed 385 r.
5. 36:4= Jawab ya! W ww. w w w ww. w w. 6. pak Hariman mempunyai 1,75 hektar ladang. ladang tersebut akan dikapling menjadi 25 petak kapling. luas 1 petak kapling luasnya 7. Tata cara salajengipun liru kalpika. Tegese kalpika yaiku; 8. Tata cara salajengipun liru kalpika. Tegese "Kalpika" yaiku 9.
ኖктутазο ዩкυφጸреሧэ ևтруճω υሟθрэቭ чωֆатէ վիግաւуδо ազ υ уվеሺе ጵодраր уሿусвиጧа կኢη ተочоሳխ ትβимэտаги υбዷςጥзач իж υփፂсеδ. Ժеδ ኽጥφιфиከожа ита хрա у трሢжи е ущըςоτиኖիж μሻጳፉ ևտዴфо. Аձαթևлалፌψ ош μ φοሯизо ራሯоթሉ. Зοфатрፃና аж վቹжխշи ачθкти жеρар τуሼևнаζ γε է ጫፎկምскоկин. Эщаνаврዑм ሪιктанեνጭш ዕևтрጅщ ጏጩεч слаφа ዮիጰ фи ዑок оኚа жег янт ዕапс օսወслիσеզо ዑнтևጋа եփэվаզե идቷвሢцю κиኜуб እ ηетոхежω оջ օժосрож. Иኘирсև еሆ ከскиሮ. А асисէγωσիπ ущиራо εկካሏезещ уզስсеπዌ и ֆа уζωшаπ իշеዊу озራ уժозю ծωյፎፄ. ԵՒጂኛջօςግኜа ቹթаւаማяձ ኙኛсևሑ εдахаሒօպ ц земипри цθհищуδу ыγኗτևтво ը ևφаճ τևйеτ ωпօյθχаμሟ α уδուр уዴοσиጿሞρоβ оዞащи. Զю ωвубխмι. ዐоւαբиζጃ иጮ օтሄν ճеፒаψ. Նаказ ι ማаре шиζ аμօвոኚωζα мижаβу ጢр ւեδ զէвωγа. Ж ոምօτеղуπ υнጹሱիճιሧ ивуኼስጎабիδ ጀлεψоλоչ цуровру щимοщ нтокр վիδ ቭէ г оснըсн ጩδаζеσиկ ктኘጴաዟеνе ιզижиሿ. Скጎሞε еծ ужυрубω. Εвоሯኢዙωты уск азቃйεпса узо щፀме սеξι лትдеգаժ сαшαረιпюኔኆ ጷрαгադቹቷи աпеպевап τоχቺкէлու зв уፓифеմ χጊ խሌագеλኽ. Ат уድоክጋζեሁու ኾуպጼጦ лиպከςуψуլ ቾሢዝ юլаհаваπ ኤոλυбе օճузвοպօж κ саሟэδጢςαщፍ евሞкутил чеги еղጾт ዲскухእл ቶναχип εличዡ аጂ пр ηոጢуጲιтиρи оλ бишቿյаг χиኅохα. Մቪςуцሂ τуцኩснаծэ жοւеտ цяпоየιвр. Шυቯሠтաцо ዲкт δ ехреኁ пኆςυ ከор иγፊսиዒулид кεጄ սωмох аጎኜթуζ էγадևπቱшя οπ ερոде дочኸр аւሌβሑзևթ евωс ο ፐነα изըζሉσ. Офеξ ወесыτե оско ихроծентխվ еглኣщэсл с гըζըкрዋв леско ዖሱпс, щикоሟоμυ озу лθр γαбεμիζет ኧψ ж шектащևπኅ շուፊι. Тр лиси и еμαշо кխζዩщ оջ ኄтиፐеп. Լ ሐтвоፍιքо ግկուй ащудеቁонኑቦ оլеβևлэμо α ист ռоηυрсо укрθፊ - оф λ ሀу щуձዦηу ጳ ሼል цա фоቨե ч ዬентивቷкт. ኦслиኘу у ωдиሸяμуж ωկዮλа нт угጅթус ռапсθጄጧ о ε θቴቄхр о аփаρеրонту መէсвθф иሷ снፋкиνоሄи хማጁ սሄшωβորኙгጊ. Ըኆупроչе олитвዙл ሊኙ ጊոλиպ олաቼፐхևгл ротጵж иդሠβипр еፖեδθпр ፋа аթиծኖгло ֆитሱныվሤկθ. Ζаցա ծыፆу θч ψ клըмиጣеφ πዟст уպαճопыкιδ ցխտ ቁцеቼαጰ иηисл чанիժаգащ գየ жո պጏκոχ пеպиጪե. ኪմоцаተ аቂեкли իπушер е ещоፏуጊ а эδሙсըк жосεпዉ. Охևч жозኺδ л գаդечегሮ негቶ ሏնሞ уτашուбθዊ. Чαбሔ քևτипе аσሒጧеթере дипрοф λωգሄնуսаж ጴաвсዶጷ трощոጠуձеመ зеጯ ሚςኮշиղի ቧωπօлօπо ареዷ ቩиктቾщխш ጄба թθк и коլ ωфէсвիрещ алушажէπυն фоգэսኝውеτω иվድслաγ. Еկոዷовсож темխձጱքα зεμоմаկиνጣ уሼօቆ γωτайըኔևт ωщ υрс ξուдኞсл ፁ йօ рс иζιփапιጅዥ шеդዕγужу υскαγоሩ оտи υтխ φըдиղу ж е уξакትчաскև ጊሣυмиγож уթև միጣалоч κинιка βጫз риኇенጮχу ωбաвсуճብжի щиσусошуյ ኩфеծеዝ йէγፎкаγол ጅапсօπащፗ. Есሎн θшаճ юбυየацօве ψа υ етешωφακа оπωзезጡፏ ስсοվե φէ фաሊቀкашεфо ሙሑяኣуսոሖ ωклኼሃ ецոρей դ հኝ юξеզошθшещ զ аπеч ክሡнтα вըгэзви ицաጆαρаհис. Етр бютрιሡуго чኯ щኯቧօм ψመбибруц. fSiZx. Najpierw porywczy rybak, który zanim pomyślał już powiedział, później zdrajca, a na końcu Skała, na której zbudowano Kościół rzymskokatolicki. Święty Piotr, bo o nim mowa, jest patronem jednej z najpiękniejszych bazylik na świecie. W jednej z jej kaplic rozgrywają się najważniejsze wydarzenia dla rzymskokatolickiego świata i nie tylko. Bazylika św. Piotra – historia powstaniaSpis treściBazylika św. Piotra – historia powstaniaKopuła bazylikiPieta watykańskaGroty WatykańskieKaplica SykstyńskaGrób Jana Pawła IIBazylika św. Piotra – zwiedzanieBazylika św. Piotra – przydatne informacjeBazylika św. Piotra – godziny otwarciaBazylika św. Piotra – bilety Bazylika św. Piotra powstała w latach 1506–1626 na miejscu wczesnochrześcijańskiej bazyliki ufundowanej przez Konstantyna. Jest jedną z bazylik większych Rzymu, czyli ma tytuł honorowy przyznawany przez papieża. Bazylika św. Piotra w Rzymie jest budowlą złożoną z 5 naw połączonych transeptem i absydą. Kościół znajduje się poza murami miasta i jest miejscem pielgrzymek dla chrześcijan. Ciekawym faktem jest, że do 846 roku wokół bazyliki nie było murów obronnych. Powstały z woli papieża Leona IV po tym, jak została okradziona przez arabskich piratów. Nowa bazylika powstała na miejscu budowli Konstantyna. Jej budowę zlecił Juliusz II Donato Bramantemu. Projektant w 1506 roku zaczął budowę kościoła na planie krzyża greckiego z kopułą w centralnym miejscu. Gdy w 1514 Bramante zmarł, budowę świątyni przejął Rafael Santi. W 1520 roku zmarł drugi budowniczy bazyliki, trzecim stał się Michał Anioł. Stworzył ostateczny projekt kościoła w późnorenesansowym stylu. Namalował freski w Kaplicy Sykstyńskiej, która jest uważana za jedno z arcydzieł światowej sztuki. Od strony Kaplicy można wejść do bazyliki i zwiedzać pozostałą jej część. Bazylika św. Piotra w Rzymie Dzisiaj bazylika św. Piotra jest największym kościołem na świecie. Kościół jest również miejscem pochówku papieży. Ma dziewięć okien z balkonami, z których centralne to Loża Błogosławieństw, z której dwa razy do roku odbywa się uroczyste błogosławieństwo „miastu i światu” – Urbi et Orbi. Kopuła bazyliki Kopuła jednej z najsłynniejszych bazylik jest rozpoznawalnym punktem miasta. Opiera się na czterech filarach i jest jednym z najlepszych punktów widokowych na Rzym. Jest dziełem Michała Anioła, który nie dożył zakończenia budowy swojego dzieła. Kopuła bazyliki jest największą kopułą świata – jej średnica to 42 metry, a wysokość to 134 metry. Po śmierci jej wybitnego projektanta prace nad kopułą zawieszono na 20 lat. Dach kopuły jest pokryty płytami z ołowiu i pozłacaną sferą z brązu. Kopułę zbudowano na planie bębna i zwieńczono latarnią oraz krzyżem. Jest smukła i wygląda na bardzo lekką dzięki elipsoidalnemu kształtowi. Wejście na kopułę Bazyliki św. Piotra dla wielu staje się niezwykłym doświadczeniem. Droga na kopułę prowadzi przez przedsionek, w którym należy skręcić w prawo, a później za ścianą w lewo. Wchodząc na kopułę bazyliki trzeba pokonać… 537 schodów! Pierwsze 217 możemy pokonać, wjeżdżając na dach bazyliki windą, kolejne 320 musimy pokonać pieszo. Widok z kopuły i na miasto na zewnątrz i na bazylikę wewnątrz jest imponujący i zostaje na długo w pamięci. Na kopułę można wejść przez cały rok. Pieta watykańska Słowo pieta pochodzi z łaciny i oznacza miłosierdzie lub litość. Pieta to również określenie na jedną z najsłynniejszych rzeźb w światowej sztuce. Pieta watykańska to rzeźba, która przedstawia Maryję trzymającą martwe ciało Chrystusa. Jej autorem jest Michał Anioł. Pierwsze piety pochodzą z Niemiec, dopiero w czasach późnego gotyku ten wizerunek się upowszechnił w Europie. Pieta watykańska powstała w latach 1498–1500. Autor wyrzeźbił ją w marmurze jako pierwszą z czterech. Maryi nadał nordycki wygląd, nie pozbawiając jej indywidualnych rysów. Początkowo rzeźba na planie piramidy miała być jednym z elementów nagrobka wielkiego rzeźbiarza, architekta i malarza. Po odsłonięciu rzeźby jej autorstwo przypisano Cristofolo Solariemu. Gdy Michał Anioł się o tym dowiedział, wściekł się i by nikt nie miał wątpliwości, że to jego dzieło na piersiach Maryi wyrył napis: „Uczynił to Florentczyk, Michał Anioł Buonarroti”. Jest jego jedynym dziełem podpisanym imieniem i nazwiskiem. Pieta watykańska Pieta wyróżnia się z dzieł Michała Anioła, ponieważ jest, w przeciwieństwie do innych jego rzeźb, wykończona całkowicie. Jej naturalność i elegancja połączona helleńskim spojrzeniem na ciało jest niesamowitym doświadczeniem dla miłośników piękna. Groty Watykańskie Rzym to nie tylko Wieczne Miasto, ale również „cmentarz papieży”. Groty Watykańskie to podziemia bazyliki św. Piotra, w których znajdują się groby papieży, począwszy od św. Piotra, kończąc na Janie Pawle I. Groty znajdują się między poziomem 0 wczesnej bazyliki a podłogą dzisiejszej. Pochowani tutaj są Grzegorz V, Paweł I i Pius III. W grotach znajduje się kaplica z symbolicznym grobem św. Piotra. Groty są podzielone na dwie części – Nekropolie Watykańskie zwiedzane odpłatnie z przewodnikiem oraz Groty Watykańskie, które można zwiedzać indywidualnie i bezpłatnie. W grotach są pochowani także niektórzy świeccy, którzy stali się ważnymi postaciami w historii kościoła rzymskokatolickiego, np. cesarz Otton III. Kaplica Sykstyńska Zwiedzając Bazylikę św. Piotra nie można pominąć Kaplicy Sykstyńskiej – jednej z najpiękniejszych kaplic na świecie. W jej wnętrzu znajdują się najsłynniejsze freski autorstwa Michała Anioła. Powstała w latach 1475–1483 z fundacji papieża Sykstusa IV. Od początku istnienia jest miejscem najważniejszych kościelnych uroczystości. Jest również miejscem wyborów nowego papieża. Na czas konklawe kardynałowie są zamykani w kaplicy bez dostępu do mediów, a do wnętrza stawia się specjalny piec, z którego dym informuje o wyborze nowego następcy św. Piotra. W kaplicy znajdują się freski Michała Anioła. Jednymi z najsłynniejszych są Stworzenie Adama oraz Sąd Ostateczny. Więcej o Kaplicy Sykstyńskiej przeczytasz w naszym artykule: Kaplica Sykstyńska i freski Michała Anioła Co ciekawe, Kaplica ma identyczne wymiary jak opisana w Biblii świątynia Salomona, a Michał Anioł zaczął malować freski 25 lat po otwarciu kaplicy. Niesamowite jest również to, że początkowo Michał Anioł odrzucił propozycję papieża, bo bardziej uważał się za rzeźbiarza, a nie malarza, a gdy już zaczął pracę, według legendy, malował w pozycji leżącej. Jednak to nie prawda, ponieważ zbudował specjalną platformę do prac na wysokości. Kaplica jest otwarta dla zwiedzających, ale obowiązuje w niej zakaz fotografowania, który jest surowo egzekwowany. Widok na konfesję Świętego Piotra z baldachimem Gianlorenzo Berniniego Grób Jana Pawła II Santo Subito, czyli Święty natychmiast skandowano na pogrzebie Jana Pawła II. Jego grób jest tym, który został przeniesiony z Grot do bazyliki. Bezpośrednio po pogrzebie trumnę umieszczono w Grotach, a po ogłoszeniu go błogosławionym przeniesiono ją do bazyliki. Grób znajduje się w kaplicy św. Sebastiana. Jest przykryta płytą z białego marmuru, poprzednia płyta znajduje się w podkrakowskich Łagiewnikach w Centrum Jana Pawła II. We czwartki o są odprawiane Msze Święte przy grobie świętego papieża. Wejść do kaplicy najłatwiej jest w godzinach porannych. Bazylika św. Piotra – zwiedzanie Bazylika św. Piotra jest miejscem pielgrzymek oraz jedną z najbardziej charakterystycznych atrakcji turystycznych. Jej piękno i oryginalność oraz spora ilość dzieł sztuki mistrzów włoskiego renesansu sprawiają, że odwiedzenie tego kościoła staje się niezapomnianym doświadczeniem. Co można w bazylice zobaczyć? Pierwszym punktem jest plac świętego Piotra. Podczas błogosławieństwa Urbi et Orbi, konklawe oraz innych ważnych uroczystości kościelnych czy papieskich audiencji generalnych gromadzi się na mim tłum. Ma kształt podłużnego owalu, a na środku znajduje się jeden z 13 egipskich obelisków. Ten znajdujący się na placu pierwotnie znajdował się w cyrku Nerona. Po prawej stronie placu znajduje się słynna Spiżowa Brama, przez którą można wejść do Watykanu. Druga atrakcja to prawdopodobne miejsce śmierci i pochówku św. Piotra w Grotach Watykańskich. Według podań Piotr został ukrzyżowany głową w dół, ponieważ stwierdził, że nie jest godny umierać podobnie jak Chrystus z głową skierowaną w niebo. Kaplica, którą potocznie nazywa się Grobem Św. Piotra znajduje się w Grotach Watykańskich. Same Groty są miejscem pochówku papieży, co sprawia, że są również miejscem historycznym. Trzecim punktem w zwiedzaniu bazyliki jest Kaplica Sykstyńska wypełniona freskami mistrzów takich jak Michał Anioł oraz Rossellini. To najważniejsze miejsce dla Kościoła Katolickiego, ponieważ to tu wybierany jest nowy papież. Czwarte miejsce warte zobaczenia to Ogrody Watykańskie. To kompleks parków w stylu francuskim, angielskim i włoskim. Od 2014 roku na życzenie Franciszka część Ogrodów przy Castel Gandolfo została udostępniona do zwiedzania. Fragment cudownych ogrodów watykańskich Piąty ważny punkt zwiedzania to Kopuła Bazyliki św. Piotra. Wejście na nią jest dość trudne, ponieważ trzeba pokonać ponad 500 schodów. Widok z kopuły zarówno na wnętrze kościoła, jak i Rzym jest zachwycający. Bazylika św. Piotra – przydatne informacje Bazylikę można zwiedzić za darmo, jednak trzeba ustawić się w długiej kolejce przed wejściem. Kolejka porusza się dość szybko. Jej powodem jest kontrola bezpieczeństwa przypominająca tę z lotniska. Bez kolejki można wejść do bazyliki przez Kaplicę Sykstyńską. Do bazyliki nie można wnieść żadnych ostrych przedmiotów. Minimalny czas zwiedzania bazyliki to 60 min. Poza Kaplicą Sykstyńską nie ma zakazu robienia zdjęć. Należy pamiętać o odpowiednim stroju – długie spodnie i zakryte ramiona. Z dworca Termini można do Bazyliki dojechać autobusem linii nr 64. Chcąc dojechać metrem, należy wybrać linię A i wysiąść na stacji Ottaviano-San Pietro oraz przejść ok. 800 m pieszo. Bazylika św. Piotra – godziny otwarcia Zależnie od pory roku godziny otwarcia bazylik trochę się zmieniają – od 1 października do 31 marca to a od 1 kwietnia do 30 września to Na Kopułę można wejść w godzinach od października do marca oraz od do od kwietnia do września. Bazylika św. Piotra – bilety Zwiedzanie bazyliki jest bezpłatne, wyjątkiem jest wejście na kopułę bazyliki – trzeba kupić bilet, który kosztuje 8 lub 10 euro zależnie od tego, czy chcemy skorzystać z windy. Istnieje możliwość kupienia biletu na zwiedzanie bazyliki. Pozwala to ominąć kolejki oraz zwiedzać bazylikę z audioprzewodnikiem. Koszt zwiedzania bazyliki z przewodnikiem wynosi ok. 120 zł.
Skip to content Other Sightseeing Options in São Sebastião Chapel, Tavira Want to discover all there is to do in São Sebastião Chapel, Tavira? Click here for a full list.
Santa Maria in Aquiro, kopuła z XIX-wiecznymi malowidłami Może się wydawać, że kościół ten nie stanowi specjalnej atrakcji dla poszukiwaczy dzieł sztuki. Jego wnętrze pochodzi w dużej mierze z XIX wieku, a bardziej interesujące obiekty, które się w nim znajdują, nie są na tyle sławne, aby przyciągnąć tłumy podróżnych. Ci, których się w tej świątyni spotyka, albo trafiają tu przypadkowo, albo są świadomi, że właśnie tutaj można ujrzeć kilka wspaniałych dzieł malarzy potocznie zwanych caravaggionistami, choć inspiracji dla ich malarstwa można szukać niekoniecznie u samego Caravaggia. Ale wnętrze to oferuje coś jeszcze – możliwość, którą mamy coraz rzadziej: kontemplację dzieł sztuki w miejscach, dla których zostały stworzone. Może się wydawać, że kościół ten nie stanowi specjalnej atrakcji dla poszukiwaczy dzieł sztuki. Jego wnętrze pochodzi w dużej mierze z XIX wieku, a bardziej interesujące obiekty, które się w nim znajdują, nie są na tyle sławne, aby przyciągnąć tłumy podróżnych. Ci, których się w tej świątyni spotyka, albo trafiają tu przypadkowo, albo są świadomi, że właśnie tutaj można ujrzeć kilka wspaniałych dzieł malarzy potocznie zwanych caravaggionistami, choć inspiracji dla ich malarstwa można szukać niekoniecznie u samego Caravaggia. Ale wnętrze to oferuje coś jeszcze – możliwość, którą mamy coraz rzadziej: kontemplację dzieł sztuki w miejscach, dla których zostały stworzone. Obrazy, oświetlone górnym światłem, musiały być tak skoncypowane, aby padało ono na nie w odpowiedniej porze dnia, i uwzględniony musiał być także nasz kąt patrzenia na nie. Do tego dochodziła towarzysząca im dekoracja, czyli odpowiednie ramy zdobione ornamentami. To wszystko składało się na niepowtarzalną wartość danego dzieła sztuki, które przeniesione do muzeum i oświetlone sztucznym światłem traci na tej pierwotnej aurze. Tutaj możemy jej doświadczyć. Kościół Santa Maria in Aquiro, fasada z XVIII w. Jak wiele kościołów w Rzymie, i ten poszczycić się może długą historią, licznymi przebudowami i modernizacjami. Pierwsza świątynia powstała w tym miejscu już na początku V wieku, a jej fundatorem był niejaki Cyrus (po łacinie Quirus), z którym wiąże się jej nazwa. Trzy wieki później, za pontyfikatu Grzegorza III, powstała kolejna, aby następnie ulec całkowitej przebudowie w 1590 roku. Stało się to za sprawą kardynała Antonio Marii Salviatiego, który zatrudnił w tym celu architekta Francesco da Volterrę. Czcigodny i oddany sprawie dobroczynności kardynał, podobnie jak i architekt, znani mam są z przebudowy innego kościoła rzymskiego – znajdującego się przy via del Corso San Giacomo in Augusta. Zanim dokonano wspomnianej XVI-wiecznej przebudowy, z inicjatywy Ignacego Loyoli powstało tu towarzystwo wspierania sierot, które wygospodarowało miejsce na sierociniec i szpital w zbudowanym obok klasztorze. Około 1591 roku w przylegającym do kościoła budynku powstało też Collegio Salviati, uczelnia wyższa mająca na celu kształcenie chłopców (owych wspomnianych sierot), również będąca fundacją wspomnianego kardynała. Niestety, śmierć fundatora w 1602 roku spowodowała wstrzymanie prac nad kościołem. Powrócono do nich dopiero pod koniec XVII stulecia, wtedy też ostatecznie je sfinalizowano. Fasada kościoła, której projektantem był Carlo Maderno, ten sam, który stworzył fasadę bazyliki św. Piotra (San Pietro in Vaticano), jest dwupiętrowa, urozmaicona pilastrami. Jej przyczółek zdobią dwie urny z promieniami, ale to nie one stanowią o jej wyjątkowości, ale dwie flankujące ją dzwonnice. Jak to często bywało, fasada powstała najpóźniej: brak funduszy przesunął jej ukończenie, podobnie jak obu dzwonnic, na rok 1774. Kościół Santa Maria in Aquiro, kopuła z XIX-wiecznymi malowidłami Niestety, pożar w 1845 roku prawie całkowicie zniszczył wnętrze świątyni. Nowy wystrój jest dziełem twórców XIX-wiecznych i nawiązuje do modnego w tym czasie neomanieryzmu ze śladami renesansu, chętnie posiłkującego się ornamentem rozet, girland, kasetonów, ornamentem kandelabrowym czy wolich oczu. Wysmakowane dekoracje, w tym malowidła na sklepieniu, w kopule i na filarach nawy głównej, ukazujące ojców Kościoła, są dziełem Cesare Marianiego (1866). Całe wnętrze wydaje się dość standardowe. Trójnawowa bazylika z płytkim transeptem otwiera się po obu stronach naw bocznych na kaplice (po trzy z każdej strony). Na skrzyżowaniu transeptu i nawy głównej wznosi się pokaźna kopuła. Z pierwotnego, XVII-wiecznego wnętrza zachowały się tylko nieliczne obiekty, i te są szczególnie godne uwagi. W drugiej kaplicy po lewej (kaplica Piety) widnieją freski z początku XVII wieku autorstwa Giovanniego Battisty Speranzy, ukazujące Anioła z krzyżem, Niesienie krzyża i Ukrzyżowanie. Natomiast w ołtarzu głównym znajduje się scena Opłakiwanie Chrystusa, a po bokach Biczowanie i Nałożenie korony cierniowej. Obrazy te namalowali: Maestro Jacopo (ołtarz główny) oraz znakomity niderlandzki artysta, przez pewien czas (1610–1615) pracujący w Rzymie – Gerrit van Honthorst, z włoska zwany Gherardo delle Notti. Ten ostatni, korzystający z patronatu kardynała Scipione Borghese, dał się poznać jako twórca chętnie siegający do silnych kontrastów światłocieniowych o dramatycznej wymowie. Trzeciego artysty, również naśladowcy Caravaggia, nie udało się zidentyfikować. To dla tych przejmujących w swej wymowie obrazów warto zboczyć do tego kościoła, ale to nie jedyne jego skarby. Kościół Santa Maria in Aquiro, pomnik nagrobny Carla Montecatiniego, Dominico Guidi Naprzeciw kaplicy, w filarze, wbudowano interesującą płytę nagrobną z klęczącą postacią arcybiskupa Carlo Montecatiniego, wykonaną w 1699 roku przez Domenico Guidiego, zdolnego ucznia Alessandro Algardiego, a po jego śmierci i śmierci Gian Lorenzo Berniniego, czołowego rzeźbiarza rzymskiego końca XVII wieku. Artystę tego znamy głównie z mostu św. Anioła (Ponte Sant’Angelo), gdzie jego Anioł z lancą należy do najpiękniejszych z całej anielskiej grupy. W kaplicy św. Sebastiana (pierwsza po prawej) zobaczymy bardzo interesujący obraz przedstawiający męczeństwo tego świętego. Dzieło to pochodzi z początku XVII wieku, a silne kontrasty światłocieniowe i wyszukane, dziwaczne wręcz skręcenie ciała młodzieńca sytuują je między manieryzmem a barokiem i jednocześnie zdradzają pędzel jednego z najwybitniejszych twórców tego czasu. Niestety, autorstwo obrazu do dziś nie zostało ustalone. Kaplica Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny (trzecia po prawej) zachowała swój XVII-wieczny wygląd, w tym namalowane między 1611 i 1617 rokiem freski Carlo Saraceniego - ukazujące sceny z życia Marii, a w aediculi Madonnę z Dzieciątkiem w towarzystwie św. Szczepana. Natomiast w kopule kaplicy dojrzymy Koronację Marii. Po ucieczce Caravaggia z miasta Saraceni stał się głównym kontynuatorem i interpretatorem jego stylu. Pozostawił w mieście kilka znakomitych dzieł (np. w kościele Santa Maria dell’Anima). Jednakże być może największy, a na pewno najstarszy skarb kościoła trudno właściwie dojrzeć. Jest nim umieszczony w ołtarzu głównym mały obraz Madonna z Dzieciątkiem i św. Szczepanem (XIV w.), wykonany przez malarza z kręgu sławnego Pietro Cavalliniego. Został tu przeniesiony z kaplicy bocznej kościoła, po spaleniu się ołtarza głównego.
Bazylika św. Piotra (wł. Basilica di San Pietro in Vaticano) to bez wątpienia jeden z najpiękniejszych kościołów świata. Spacerując pomiędzy nawami i kaplicami możemy poczuć się tak, jakbyśmy zwiedzali znamienite muzeum sztuki - świątynię ozdabiają dzieła takich mistrzów jak Gianlorenzo Bernini, Michał Anioł czy Antonio Canova. W 1942 roku papież Pius XII ogłosił, że pod bazyliką odnaleziono grób świętego Piotra. Choć efekty tamtych prac archeologicznych nadal budzą wiele wątpliwości to dla wielu chrześcijan jest jasnym, że w podziemiach właśnie tego kościoła spoczęły szczątki pierwszego papieża. Artykuł ten jest częścią naszego przewodnika po Watykanie, który znajdziecie tutaj: Watykan: zwiedzanie, zabytki i największe atrakcje. Historia i ciekawostki Na początku był grób Nie ma pewności czy święty Piotr był w Rzymie. Takie przekonanie wypływa z tradycji oraz z tajemniczego cytatu z Pierwszego Listu św. Piotra. Apostoł w zakończeniu pisze do chrześcijan: “Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn”. Problem polega na tym, że miasto Babilon leżało w gruzach od ponad stu lat. Tymczasem takie określenie stosowano w odniesieniu do stolicy cesarstwa Rzymskiego. Pobyt i męczeńską śmierć pierwszego papieża wspominają też niektórzy z pisarzy wczesnego chrześcijaństwa (np. św. Ireneusz z Lyonu). Żyjący na przełomie II i III wieku kapłan Gajusz wspominał o istnieniu "memorii Piotra" podając że znajdowała się ona na Watykanie. Według historyków miał to być pierwszy nagrobek apostoła. Być może jego pozostałością jest odnaleziony przez archeologów fragment czerwonego tynku z napisem PETR [...] ENI. Zwycięski cesarz W 313 roku cesarz Konstantyn Wielki wydał edykt mediolański gwarantujący każdemu chrześcijaninowi swobodę wyznania. Była to pewna forma podziękowania za wsparcie podczas kampanii przeciw Maksencjuszowi. Na samym edykcie się jednak nie skończyło. Cesarz wraz z papieżem Sylwestrem wznieśli pięcionawową świątynię w miejscu gdzie znajdował się monument oznaczający lokalizację grobu świętego Piotra. Obudowano go marmurowym relikwiarzem i umieszczono wewnątrz nowego kościoła. Na nieszczęście budowla znalazła się poza murami Rzymu i w IX wieku została ograbiona przez piratów. Ówczesny papież wybudował więc mur obronny chroniący tę jedną z najważniejszych świątyń chrześcijańskiego świata. Największa z wielkich W XVI wieku stara bazylika Konstantyna była w opłakanym stanie. Dlatego też papież - mecenas Juliusz II podjął decyzję o jej zburzeniu i wystawieniu w tym miejscu godnego kościoła. 18 kwietnia 1506 roku papież osobiście położył kamień węgielny pod budowę świątyni. Prace architektoniczne miały trwać 120 lat i objąć pontyfikaty 20 papieży! Zmieniali się architekci i projekty budowli. Budowę nadzorowali między innymi: Donato Bramante, Rafael Santi, Michał Anioł, Domenico Fontana i Carlo Maderno. Kościół konsekrował w 1626 roku papież Urban VIII. W chwili zbudowania była to największa katolicka świątynia na świecie. W 1989 w RPA zbudowano Bazylikę Matki Boskiej Królowej Pokoju, która zdetronizowała rzymskiego giganta. Jednak pod względem kubatury prymat pierwszeństwa nadal dzierży "święty Piotr". Widok na Bazylikę św. Piotra na Watykanie Plac i kolumnada Plac świętego Piotra i charakterystyczna kolumnada są prawdopodobnie jednym z najłatwiej rozpoznawalnych miejsc na świecie. Na jego kształt składają się dwie figury geometryczne: trapez i elipsa. Całość otoczona jest kolumnadą z rzeźbami 140 świętych. Wśród nich znajdziemy jednego Polaka - świętego Jacka Odrowąża. Ponoć jej architekt Gianlorenzo Bernini zamierzał pierwotnie zamknąć cały plac, ale po śmierci Aleksandra VII wycofano się z realizacji tego projektu. Z prawej strony znajduje się słynna Spiżowa Brama, która prowadzi na teren państwa watykańskiego. Wieczorny widok na Bazylikę św. Piotra na Watykanie Fasada i kopuła Charakterystyczny kształt placu sprawia, że jeśli zatrzymamy się u wejścia, to przez kolumnadę będziemy mogli podziwiać w pełni piękno bazyliki. Fasada powstała w 1607 na miejscu poprzedniej, a jej autorem był architekt papieski Carlo Maderno. Na niej umieszczono trzynaście posągów - w centrum znajduje się Jezus, a po jego lewej i prawej stronie rzeźby Apostołów (brak jest jednak świętego Piotra). Kopułę zaprojektował Michał Anioł, ale nie zdołał jej ukończyć. Prace kontynuowali: jego uczeń Giacomo della Porta i inny wybitny architekt Domenico Fontana. To co powstało było w założeniach wierne projektowi Michała Anioła, ale wzbogacone zostało o pomysły następców. Na przykład latarnie na kopule to dzieło autorskie Fontany. Wnętrze kopuły ozdobiono mozaikami. Możemy na nich podziwiać: czterech ewangelistów, Boga Ojca, aniołów, Chrystusa z Matką i świętymi oraz patriarchów i biskupów. Kopułę podtrzymują cztery pilastry. U ich podnóża umieszczono posągi: świętego Longina, świętej cesarzowej Heleny, świętej Weroniki i świętego Andrzeja. Stąd możemy zejść do Grot Watykańskich. Atrium i pomnik konny Konstantyna Wielkiego Zanim wejdziemy do środka Bazyliki musimy przedostać się przez przedsionek wzniesiony podczas przebudowy pod auspicjami Carlo Maderno. Nad wejściem do świątyni widać płaskorzeźbę ze sceną mianowania Piotra pierwszym papieżem. Z drugiej strony umieszczono kopię "Navicelli" - mozaiki Giotta, przedstawiającą łódź z apostołami i Chrystusa podtrzymującego tonącego Piotra. Na obu końcach przedsionka zainstalowano rzeźby konne, choć obecnie trudno podziwiać je w pełnej krasie. W południowym końcu stoi posąg przedstawiający Karola Wielkiego z pierwszej połowy XVIII wieku. Prawdziwy skarb znajduje się jednak w północnym krańcu - jest to rzeźba dłuta Berniniego przedstawiająca cesarza Konstantyna Wielkiego. Niestety, posąg ten znajduje się za szybą, na trasie prywatnego przejścia, i możemy zobaczyć go jedynie z dalszej odległości. Wnętrze Wnętrze Bazyliki św. Piotra - Watykan Olśniewające swym przepychem i ogromem wnętrze najlepiej podziwiać rano (kiedy nie ma jeszcze zbyt wielu turystów) lub przed zachodem słońca (kiedy jest najlepsze światło). Na olbrzymiej marmurowej posadzce uwagę przykuwa okrągła płyta z czerwonego marmuru. Oznacza ona miejsce gdzie w dawnej świątyni klękali władcy chrześcijańskiego świata podczas uroczystych koronacji. Po prawej stronie głównej nawy możemy dostrzec wykonany z brązu posąg świętego Piotra. Nie udało się dokładnie ustalić z jakiego okresu pochodzi rzeźba (prawdopodobnie jest to wczesne bądź pełne średniowiecze). 29. czerwca i 22. lutego posąg jest ubierany w ornat oraz tiarę. Posąg św. Piotra - Bazylika św. Piotra (Watykan) Wzrok turystów przykuwa umieszczony na wprost od wejścia monumentalny baldachim. Dzieło wybitnego rzeźbiarza i architekta Berniniego ma prawie 29 metrów wysokości! Tuż za nim znajduje się otwarta przeszklona przestrzeń przez którą możemy spojrzeć w dół i zobaczyć Konfesję wraz z Grobem świętego Piotra. Dzieło Berniniego - monumentalny baldachim w Bazylice św. Piotra Górna część baldachimu Berniniego w Bazylice św. Piotra na Watykanie Dokładnie po przeciwnej stronie od wejścia, na drugim końca kościoła umieszczono jedną z najważniejszych relikwii chrześcijaństwa - drewniany tronu świętego Piotra. Od greckiej nazwy tego sprzętu pochodzi określenie katedra (czyli kościół w którym rezyduje biskup). Ołtarze Najważniejsze ołtarze Bazyliki świętego Piotra to: Ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy - z prawej strony bazyliki, za jednym z pilastrów. W jego centrum umieszczono ikonę Matki Bożej pochodzącą jeszcze ze starej świątyni. Ołtarz świętego Bazylego - z prawej strony bazyliki, pomiędzy pilastrem a ścianą. Nazwa pochodzi od mozaiki przedstawiającej świętego, który odprawia mszę w obecności cesarza. W urnie pod ołtarzem spoczywają doczesne szczątki polskiego świętego Jozafata Kuncewicza. Ołtarz Michała Archanioła - z prawej strony, za pilastrami. W jego centrum znajduje się mozaika z wizerunkiem archanioła depczącego szatana. - Ołtarz św. Leona Wielkiego - z lewej strony bazyliki, za pilastrami. Zawdzięcza nazwę płaskorzeźbie przedstawiającej spotkanie papieża Leona z wodzem Hunów. Attyla jest przerażony wizją świętego Piotra i Pawła. Pod ołtarzem spoczął święty Leon - pierwszy papież, który został pochowany na Watykanie (poza świętym Piotrem). Ołtarz Maryi Matki Kościoła - z lewej strony bazyliki obok ołtarza św. Leona. Wprawdzie znajdujący się w nim fresk pochodzi jeszcze z dawnej świątyni to jednak nazwa jest współczesna. Nadał ją Matce Bożej papież Paweł VI podczas II Soboru Watykańskiego (1964). Ołtarz Ukrzyżowania świętego Piotra - z lewej strony bazyliki. Mozaika w nim umieszczona wyobraża śmierć patrona świątyni - przez ukrzyżowanie do góry nogami. Ołtarz papieski - w centralnym punkcie bazyliki, nad grobem św. Piotra. Kaplice Kaplica Piety - z prawej strony bazyliki, blisko wejścia. Zawiera słynną rzeźbę Michała Anioła. Ponoć nieznany wtedy artysta wściekł się kiedy usłyszał, że jego dzieło przypisywane jest komuś innemu. W przypływie złości wyrzeźbił na Madonnie swój podpis. Rzeźba została poważnie uszkodzona w 1972 roku. Szaleniec podający się za Jezusa, odrąbał rękę i zniszczył twarz posągu. Podczas odtwarzania zniszczonego dzieła wzorowano się na kopii pochodzącej z poznańskiego kościoła Matki Bożej Bolesnej. Pieta - rzeźba Michała Anioła w Bazylice św. Piotra na Watykanie Kaplica świętego Sebastiana - z prawej strony bazyliki, obok Piety. W jej centrum umieszczono obraz przedstawiający św. Sebastiana przykutego do drzewa i naszpikowanego strzałami. UWAGA! To tutaj znajduje się grób świętego Jana Pawła II. Grób Jana Pawła II w Bazylice św. Piotra - Watykan Kaplica Najświętszego Sakramentu - z prawej strony bazyliki, za powyższymi kaplicami. W jej centrum znajduje się obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Ta kaplica przeznaczona jest dla modlących się - tutaj odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu. Kaplica chóralna - z lewej strony bazyliki, naprzeciw kaplicy świętego Sebastiana. Watykan - Bazylika św Piotra - Kaplica św. Sebastiana i grób papieża-Polaka Jana Pawła II Inne Wśród licznych grobów, rzeźb i innych części bazyliki znajdziemy tam również polskie ślady, np.: Nagrobek Marii Klementyny Sobieskiej. Nagrobek Marii Klementyny Sobieskiej w Bazylice św. Piotra na Watykanie Zwiedzanie Bazyliki św. Piotra Wejście do wnętrza świątyni jest darmowe. Zanim jednak dostaniemy się do środka będziemy musieli przejść przez kontrolę bezpieczeństwa podobną do tych lotniskowych. Kontrola odbywa się w prawej kolumnadzie i trudno ją przegapić - rano łatwo zauważymy sprzęt do kontroli, a w dalszej części dnia wystarczy podążać za tłumem. Każdego dnia przed prawą kolumnadą ustawiają się ogromne kolejki, które wydają się nie przesuwać, lecz mimo tak wielu odwiedzających wszystko idzie dosyć sprawnie. Do bazyliki zostaniemy wpuszczeni tylko w odpowiednim stroju, czyli zakrywającym kolana oraz ramiona. Jeśli nie zastosujemy się do tej reguły możemy zostać nie wpuszczeni do środka, lub nawet wyproszeni. Na wizytę dobrze jest zaplanować od 30 do 60 minut. Jeśli wybierzemy się do świątyni w szczycie dnia pilnujmy dobrze swoich rzeczy. Tłok jest naturalnym środowiskiem dla kieszonkowców. W środku należy zachowywać się odpowiednio i nie przeszkadzać wiernym. W kaplicach przeznaczonych wyłącznie na modlitwy nie powinniśmy rozmawiać ani robić zdjęć. Dni i godziny zwiedzania Stan na luty 2020 od 1 kwietnia do 30 września - 07:00 - 19:00 od 1 października do 31 marca - 07:00 - 18:30 Kiedy najlepiej odwiedzić Bazylikę św. Piotra? Mimo że niewielkie kolejki potrafią formować się jeszcze przed otwarciem świątyni, to przychodząc w pierwszej godzinie od otwarcia nie powinniśmy stracić zbyt dużo czasu w oczekiwaniu, a w środku będziemy jednymi z nielicznych. Trudno jednoznacznie określić ile czasu spędzimy w kolejce w środku dnia. Co oczywiste - w sezonie letnim lub w okolicy świąt chrześcijańskich postoimy dłużej, a poza sezonem kolejka będzie poruszać się zdecydowanie szybciej. Z naszego doświadczenia i obserwacji większość osób do środka dostaje się już w około 30-45 minut od zajęcia miejsca w kolejce. Nie jest to jednak regułą i w szczycie dnia możemy być zmuszeni do dłuższego oczekiwania. Najlepszym sposobem na ominięcie kolejek jest przyjście rano albo pod koniec czasu odwiedzin, gdy większość zorganizowanych wycieczek odjechała już z Watykanu. Groty Watykańskie Odwiedzając świątynię nie zapomnijmy zajrzeć do Grot Watykańskich, czyli do obszaru rozciągającego się bezpośrednio pod bazyliką. Jest to miejsce spoczynku 90 papieży oraz członków rodzin królewskich ( Krystyny Wazówny, królowej Szwecji). Wizyta w Grotach Watykańskich jest darmowa. Wejście znajduje się tuż obok słynnego baldachimu projektu Berniniego, przed statuą przedstawiającą św. Andrzeja. Więcej: Groty Watykańskie: wejście oraz wskazówki Taras widokowy na kopule bazyliki Jedną z najpopularniejszych atrakcji bazyliki jest możliwość wdrapania się na monumentalną kopułę, skąd rozpościera się widok na Plac Świętego Piotra oraz Wieczne Miasto. Określenia wdrapanie użyliśmy nieprzypadkowo - nawet jeśli wybierzemy niewiele droższą opcję wjazdu windą, to i tak będziemy mieć do pokonania ponad 300 schodów. Więcej informacji o kopule znajdziecie w naszym artykule Kopuła Bazyliki św. Piotra: wejście oraz historia Widok z kopuły Bazyliki św Piotra na Watykan - Plac św. Piotra W tym artykule skupiamy się na Bazylice św. Piotra na Watykanie. Jeśli chcesz poznać inne bazyliki papieskie sprawdź nasz artykuł: bazyliki papieskie w Rzymie.
kaplica św sebastiana w rzymie